امروزه ما چنان سرگرم زندگی پر زرق و برگ این روزگاران شدیم که گاها" به راحتی از کنار برخی موضوعات می گذریم. وای، به روزی که این رفتار به صورت عادی جلوه کند.

شاید بتوان گفت : انسان های مهم و تاثیر گذار از طبقه ضعیف جامعه بودند شاهد ماجرا افرادی همچون چاپلین و غیره ... البته این امر نسبی است و نمی توان گفت که کسی از طبقه مرفع جامعه نبودند ولی قلیلند؛ بگذریم ، در واقع این روزها با ناهنجاری بنام تگدی گری و این قبیل کارها روبرو هستیم متاسفانه فقرای واقعی که مستحق کمک و یاری ما هستند مهجور واقع شده اند و برخی سودجو از این ترفند سوء استفاده نموده و با احساسات مردم بازی می کنند. دستگاه های مختلفی در شهر وجود دارند که متولی نظارت و رسیدگی به این امر هستند ولی متاسفانه هیچ نظارتی وجود ندارد و اگر هم باشد تاثیر گذار نیست مردم نیز می بایست در این امر به ارگان های ذیربط کمک نمایند و از کمک و ترحم بی جا خودداری نمایند. در شهر تهران گروه های خیریه وجود دارد که با شناسایی مستحقین اقدام به یاری و مدد ایشان می پردازند

نکته آخر و پیشنهاد : دولت و حکومت می بایست با نظارت و شناسایی این افراد اقدام به ارائه خدمات و آموزش مناسب و ایجاد شغل مناسب و فرهنگ سازی مناسب در جهت اعتلای ایشان نماید در کشورهای توسعه یافته یک خط برای زندگی متوسط در نظر دارند مانند کشور سوئد که خدمات اجتماعی و رفاهی نمیگذارد از آن خط نزول نماید چون تبعات این نزول ناهنجاری های اجتماعی می باشد پس در کشور ما نیز باید اینگونه هزینه انجام شود تا سطح رفاه زندگی مردم ایران بالاتر برود و زندگی خوبی را سپری کنند

انشاالله