بلوچی
جثه متوسط،
گوشهای نسبتاً پهن، 
گردن کوتاه و فاقد شاخ، 
رنگ پشم سفید شفاف اما از قابلیت کشش کافی برخوردار نیستند، 
محل پرورش در سیستان و بلوچستان و در حاشیه شهرهای کویری مانند یزد و کرمان، 
میزان شیر به ندرت از احتیاجات بره تجاوز می کند. 
مقاوم در برابر مراتع ضعیف 
نژادی گوشتی.


ترک قشقایی
جثه متوسط 
تنه نسبتاً کشیده و عضلانی،
رنگ الیاف یا پشم قهوه ای،
قوچ شاخ دار، میش بدون شاخ،
زیستگاه آن در استان فارس و حومه شهرهایی مانند اقلید، فیروز آباد، استانهای همجوار کهکیلویه و بویراحمر می باشد
سالی یک بره تولید می شود.

لک قشقایی
چثه متوسط،
دارای پاهای بلند و پهن،
دارای یک جفت زائده پوستی موسوم به منقوله در اطراف گردن می باشد،
قوچ ها معمولاً شاخ دار و دارای برآمدگی بینی می باشد، 
محل پرورش گچ ساران و منطقه وسیعی از استان فارس در میان ایل قشقایی می باشد، 
مقاومت خوب در برابر راهپیمایی و برخی از عوامل بیماری زا.

زل
جثه خیلی کوچک تا متوسط، 
پاهای ظریف و گردن باریک،
نژاد گوشتی با کیفیت گوشتی بالا و کم چرب،
دم کوتاه،
رنگ پشم بسیار متنوع اما کرم روشن رنگ غالب آنهاست،
وزن متوسط میش 25 کیلو گرم و قوچ 35 کیلوگرم، 
با رژیم غذایی کم کیفیت سازگار است،
با پسچر مزارع هماهنگی خوبی دارد، 
بعضی از میش های زل دو بار در سال زایمان می کنند.

زندی
چثه متوسط، 
گوشهای آویخته،
سر ظریف، 
جزء گوسفندان معروف پوستی محسوب می شود،
زیستگاه آن در اطراف قم و ورامین،
رنگ آن سیاه و خاکستری.

سنجابی
جثه درشت،
بلند، 
سر نسبتاً بزرگ،
دنبه بزرگ ونته عضلانی،
قوچ و میش آنها اکثراً بدون شاخ،
در سال یک بار زایمان دارد،
نژاد گوشتی.

سنگسری
جثه متوسط،
قوچ و میش معمولاً بدون شاخ،
تنوع رنگ آنها زیاد است،
با آب و هوای حاشیه کویر سازگار،
توانایی خوبی برای راهپیمایی،
زیستگاه در شمال سمنان، فیروز کوه، دماوند می باشد.

عربی
جثه متوسط و پوزه کوتاه،
دارای رنگهای متنوع،
هر دو جنس شاخ دارند،
اطراف چشم دارای لک سیاه یا قهوه ای است،
در مقابل آفتاب تحمل خوبی دارد،
پرورش آن در منطفه استان خوزستان است،
نژاد گوشتی است 
دنبه این گوسفند کوتاه و به شکل نیم کره است.

فراهانی
چثه متوسط،
سر و گوشها کوچک،
اطراف چشم و گوش و سم ها تیره رنگ است،
قوچ و میش فاقد شاخ هستند،
زیستگاه این گوسفند اراک است
، در قدیم از پشم آن برای قالیبافی استفاده می شد ولی در حال حاضر به خاطر تلاقی هایی که انجام شده پشم گوسفند از کیفیت خوبی برخوردار نیست.

کبود شیراز
پوست این نژاد دارای شهرت جهانی است، 
رنگ غالب سیاه و قهوه ای،
مقاوم به آب و هوای خشک
این نژاد همراه با لشگریان عرب وارد ایران شده و با آب و هوای استان فارس سازگار شده است،
پوست این نژاد برای قالیبافی مناسب نیست.

کرمانی
جثه متوسط،
تنه کشیده،
دارای گردن عضلانی،
قوچ شاخ دار،
دارای توانایی راهپیمایی خیلی خوب، 
اطراف گردن و پوزه و سم ها سیاه رنگ،
مقاوم به شرایط خشک و گرم،
رنگ پشم از سفید تا کرم روشن،
نژادی گوشتی و پوستی، 
زیستگاه اطراف شهرهای بافق، جیروفت و شهر بابک در استان کرمان.

نژاد کلکو
چثه متوسط، 
رنگ پشم کرم روشن، 
سر نسبتاً کوتاه،
قدرت راهپیمایی خوب،
مقاوم به خشکی،
قوچ شاخ دار،
نژاد پشمی – گوشتی،
زیستگاه اطراف قم و ورامین.

نژاد لری
جثه درشت،
نژادی قوی،
سر بزرگ با برآمدگی روی بینی،
گوشها بزرگ و آویخته و گردن قوی،
بلند،
سفید و مایل به کرم روشن،
قوچ و میش معمولاً بدون شاخ، 
نژاد گوشتی – شیری، 
زیستگاه در خرم آباد، بروجرد و علی گودرز می باشد.

لری بختیاری
جثه درشت، 
سر بزرگ،
گردن و ران ها عضلانی،
گوش بلند دارد، 
قوچ و میش بدون شاخ،
بینی دارای انحنا،
نژاد گوشتی،
زیستگاه در استان چهارمحال و بختیاری.

قره گل
پوست بسیار مرغوب،
جثه درشت، 
نقش گلها متنوع و رنگ پوست بره تیره،
سازگار با آب و هوای خشک و نامساعد،
قوچ ها شاخ دار، 
دارای پوست بسیار زیبا و با کیفیت، 
زیستگاه در شمال استان خراسان، استان فارس، حاشیه کویر، اطراف قم و ورامین.

منبع: اطلس رنگی نژادهای گوسفند و بز جهان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: